Nerede bizim saçı sakalı dağınık kafayı bilimle bozmuş ruh sağlığı uzmanlarımız??

Tüketim toplumunun medyayı nasıl kullandığı artık herkes tarafından bilinen bir gerçek. Bir çorba reklamı bile çorbanın lezzeti ile değil onu içen insanların, onun içildiği ortamın özellikleri ile tanıtılır oldu. Kocaman bir aile sofrası ve dumanı üstünde çorba.. Ailecek seveceksiniz.. Çorba o kadar lezzetli ki sofradaki herkesin yüzü gülecek. Çorba o kadar sıcak ki içerken kendinizi sıcacık bir aile ortamında hissedeceksiniz. Çorbanın sıcaklığı ile ailenin sıcaklığı zihinlerde iç içe geçecek.. Reklamlar ve medya aracılığı ile bizlere artık ürünler değil fikirler, kimlikler, hayatlar satılıyor. Sanki o ürünü alınca reklamdaki kişi gibi görüneceğiz/olacağız.

Sosyal medya da bu işin en önemli ayaklarından birine dönüştü. Fenomenler biz sıradan insanlara nasıl güzel/yakışıklı olduklarını, nasıl dengeli yaşadıklarını, nasıl mutlu olduklarını, nasıl sevildiklerini gösteriyorlar. Aralarda da bol bol #reklam.. Orası bizi ilgilendirmez tabi. Bizi ilgilendiren kısmı bu gösterilen hayatların biz sıradan insanlara nasıl yetersiz hissettirdiği.. Hem de yalan olduğunu, kurgu olduğunu çoğu kez bilmemize rağmen..

Gerçek ihtiyaçların duyulmadığı, yerine sahtelerinin geçtiği, geçici doyumların ve tüketimin ele geçirdiği hayatlar..

Bu zararlar öyle bilinir ve görünür hale geldi ruh sağlığı ile bağlantısı olmayan kişiler bile “SOSYAL MEDYADA vs. GERÇEKTE” gibi paylaşımlar yaparak insanları sosyal medyadaki yalan dünyadan korumayı amaçlıyorlar. Ruh sağlığı uzmanları da benzer uyarıları yapmaya devam ediyor elbette. Ama bazı meslektaşlarım bir yandan bunu yaparken bir yandan hesaplarını böyle kullanmaya başladılar. Yani aldıkları onca eğitimle biliyorlar ki “Sosyal medyadaki bu yaşantılar yalan, bu kadar dengeli ve mükemmel olmak mümkün değil, insan olmak eksik ve kusurlu olmayı beraberinde getiriyor, mükemmel olma çabası işlevsiz ve insanlara çok ciddi zararlar veriyor! Bu algıların yıkılması, kişilerin gerçek ihtiyaçlarını fark etmesi hayatla ve çevresi ile gerçek bağlar kurması lazım. Mükemmel olamazsın, olmak zorunda değilsin! Olduğun halinle iyisin!” Paylaşımlarında bu mesajları vermeyi amaçlıyor gibi görünüyorlar.

Ancak fenomenlerden pek de farklı bir şey ortaya koymuyorlar. Nasıl düzenli spor ve cilt bakımları yaptıkları, nasıl kitap okudukları, hayatlarının nasıl sanat koktuğu, nasıl içten ve sevecen oldukları, çevreleri tarafından nasıl da sevilip kabul gördükleri detayları ile dolu bir dünya paylaşım. Bu paylaşımların altında büyük harflerle “MÜKEMMEL OLMAK ZORUNDA DEĞİLSİN!” Birkaç story birkaç post üstüne bu bilgelik kokan cümleler.. Kafam karıştı..

Fenomenlerin inandırıcılığını ve etkisini yitirmeye başladığı bu günlerde ortaya çıkan ticari kaybı kimler onarıyor dersiniz? Canım meslektaşlarım, canım hocalarım!! Evet insanlar şunu fark etti. “Fenomenler bu işten para kazanıyor dolayısıyla beğeni ve hayranlık uyandıracak paylaşımlar yapıyorlar. Böyle yaşanması/olunması mümkün değil! Bende bir sorun yok.” Bunları söylemek daha kolay. Ama o kişi uzman, o kişi terapist.. Hatta ilk onun paylaşımlarında, yazılarında, kitaplarında gördü belki de insanlar kendini kabul edebilmeyi? O da yalan söyleyecek değil ya. Demek ki insan gerçekten o noktaya erişebiliyor. Uzmanımız yine sporda, yine kahvesini keyifle dolu dolu yudumluyor, yine sanat dolu bir gün geçirmiş ve inanamıyorum bu yoğunluğa rağmen saçları ve cildi de hayatı gibi ışıl ışıl!!

“Bir de kendine bak Çağla. Kilo mu aldın sen? Bırak sporu yürüyüş yapmaktan bile acizsin! Yedin tabi kahvaltıda patates kızartmalarını bak onlar nasıl hafif nasıl dinç! Kendin dengeyi kaybettin bir de terapist olacaksın!” Pardon sevgili okuyucu. Hayranlık duyduğum uzmanın beslediği iç sesim yazıya taştı.. Kıssadan hisse.. Bir varmış bir yokmuş, fenomenlerin silindiği camiadan terapistler ekmek yer olmuş. Gökten de bol bol antidepresan düşmüş. Yalnız değilsin okuyucu. Gel sarılalım.. <3